17 Januari 2010

Review Piala Azizul Fitri

16 Jun 2010, planning yang agak lama gua dengar diorang ni buat. Asal-asal buat tak menjadi lah, orang tak cukup lah, pak cik nak kahwin lah, tali kasut futsal hilang lah. Macam-macam alasan. Tapi disebabkan semangat kentang yang terbuku dalam paru-paru, akhirnya satu event futsal tak seberapa dapat juga dilaksanakan. Event tu dinamakan sempena 'godfather' batch gua, Piala Azizul Fitri.

Gua turun Shah Alam agak awal itu hari. Mungkin gua teruja lebih. Gua turun bersandangkan beg Puma terlampau kembung dengan beg kasut Nike Arsenal yang gua beli second hand dekat Tengku Azfar. Harapan gua satu je hari tu, dapat jumpa member-member batch gua yang dah sekian lama tak jumpa disamping dalam hati nak tunjuk kan kehebatan gua buat skil sepak bola naik atas.

Malam tu gua syak dalam separuh batch gua akan turun. Tapi sangkaan gua meleset. Suku je yang turun. Tapi gua agak berpuas hati serta berterima kasih sebab sanggup luangkan masa untuk batch sendiri. Maknanya juga bahawa diorang ni masih ingat diorang hidup dengan siapa selama 5 tahun sebelum ni. Lagi-lagi kat orang dari selatan tanah air tu. Bapak jauhnya datang. Gua salut gila kat diorang berdua.

Dalam pada masa yang sama, gua perasan juga tak banyak perubahan kat adik beradik angkat gua ni. Jiwa rock gua beralih irama balada kejap tengok diorang gembira gembira kat Sports Planet Shah Alam tu. Gua rasa macam gua tak nak langsung balik. Tapi gua masih waras. Tak kan nak tidur kat tengah-tengah court pulak. Gua dah lah tak bawak selimut.

Yang penting, gua harap aktiviti-aktiviti macam ni dilakukan kerap. Sebab gua pun rasa dalam situasi batch gua ni, kitorang dah tak ada apa selain kitorang sendiri. Persatuan alumni pun dah syak bahawa batch kitorang ni dah tak wujud. Mungkin kitorang perlukan satu suntikan ataupun radiowave yang boleh menjadi perhatian alumni untuk memberi perhatian diorang ke atas kitorang pulak. Gua sendiri tak paham apa yang gua tulis. Yang penting, gua rasa muda semalam.

1 ulasan: