Perlu ke kalau gangster je mesti ada tindik ada tatu. Kalau gangster je kena hisap rokok kena jalan dalam group rupa Backstreet Boys. Pakaian gangster kena bukak butang baju bagi nampak dada. Nak cakap macam gangster kena ada 'bro' 'gua' 'lu'. Umpama gua yang menggunakan gaya bahasa sedemikian di kira gangster? Sarip Dol pun gua kira tak buat benda-benda macam ni. Gangster je beliau dalam semua cerita P.Ramlee. Songkok juga yang beliau pakai pergi bergaduh.
Tipikal.
Secara logik nya, siapa lah gua nak jadi skeptikal dalam hal macam ni. Cuma disebabkan gua hampa bila tengok cerita Syamsul Yusof sedemikian rupa. Malu gua sebagai penonton. Rasa macam nak makan tayar. Tak kan kalau nak dikira kita orang Melayu perlu buat cerita samseng bercirikan segala yang gua nyatakan kat atas. Mendedahkan betapa kolotnya gangster Melayu. Kamon laa. Gua ada kawan Nepal la yang beli tiket wayang.
Sepatutnya Syamsul jadi lebih profesional. Rujuk cerita-cerita dekat Amerika sana. Memang kita bukan orang Amerika, bahkan sesetengah nya anti-Amerika, tapi tidak salah kalau di buat rujukan untuk membuat sesuatu yang blockbuster. Dan mungkin orang akan cakap "buat apa nak tiru budaya kuning sana tu". Kita buat cerita gangster ni jadi tak kuning la kiranya. Kelabu? Budak tak kan terpengaruh? Cerita omputih je budak terpengaruh? OK. Ni pun tipikal.
Gua tak paham la kenapa cerita Melayu mudah sangat. Cerita Melayu yang gua kira blokbuster pun cerita-cerita novelis kegemaran gua Ramlee Awang Murshid. Berapa kali gua nyatakan pendapat yang cerita beliau patut dibikin movie. Semua tak nak percaya. Celaka. Mungkin disebabkan tak ada budaya membaca sebab tu ramai tak tahu novel beliau macam mana.
Cukuplah sesi kritik cerita Melayu. Gua tak larat nak kondem dah. Cuma nasihat kepada bakal-bakal pembikin filem kat luar sana, cuba jadi profesional. Jangan jadi macam peminat bola kita sama referee kat Malaysia ni yang tak profesional. Malu kita bawak nama Melayu.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan